#3 - Szybko i efektywnie.

      Stacja benzynowa. Dostaliśmy smsa od Histakiego, że tu się zatrzymali. Z dala zauważyłam jego ścigacza. Podjechaliśmy do niego i zgasiliśmy silniki.

      - Eeeej, daj gryza! - Akira zobaczył, że nasz kolega ma hot doga w ręku.

      - Nie.

      - No weeeeź! Jechaliśmy długo za tobą, więc daj mi gryza, frajerze! - warknął obrażony brunet.

      - Pierdol się. - Akira i Hisaki to zupełne przeciwieństwo. Zawsze się sprzeczają o byle gówno.

Myślałam, że zaraz znowu zacznie się kłótnia, ale Odyn ich uspokoił.

      Rozejrzałam się. Ciężarówka stała zaraz przed nami. Jakiś koleś tankował, a lada moment ujrzałam jego towarzysza, który wychodził ze sklepu z hot dogiem.

      - W drodze skonstruowałem bardzo trudny, ale skuteczny plan działania - powiedział Tetsu.- Rozpierdalamy wszystko co mamy w zasięgu wzroku.

     Dla mnie bomba! 

      - Zabawę czas zacząć - chrząknął Skaza. Wyciągnął papierosa z paczki i włożył go do ust. Ruszył na wprost. Obserwowaliśmy jak idzie pewnym krokiem i koleś z parówką w bułce na niego wpada.

      - Ooo, przepraszam - Skaza skinął głową.

      - Jak leziesz, kretynie?! - usłyszeliśmy. Wiedziałam, że Skaza się uśmiechnął w ten charakterystyczny dla niego sposób. Identyczny jak jego bajkowy sobowtór , gdy zrzuca Mufasę ze skał. Wiedziałam to, chociaż nie widziałam jego twarzy.

Obserwowałam dalej przedstawienie.

      Skaza jednym kopniakiem w brzuch powala swojego nowego znajomego na ziemie, wyciąga spluwę i ładuje mu dwie kulki w klatkę piersiową. 

      Szybko i efektywnie.

      - Przeprosiłem. Trochę więcej kultury na przyszłość, skurwysynie - po tych słowach podrapał się po bródce i splunął na ziem. Nie zwlekając pobiegłam z całą resztą do ciężarówki. Facet, który tankował usłyszał strzały i od razu chwycił za swoją broń. Wymierzył go w Odyna, ale Ryoko zaskoczył go od tyłu i obezwładnił. Nasz przywódca przywalił mu pięścią, a rudzielec wymierzył pistolet przy jego skroni.

      - Zanim umrzesz chce żebyś wiedział kto cię załatwił - Ryoko tym swoim szyderczym głosem powiedział mu wprost do ucha - Jesteśmy Przeklęci, ale to ty będziesz dziś zdychał w piekle - warknął i oddał strzał. Spojrzałam na ubranie poległego. Koleś się zeszczał. Wybuchłam śmiechem. Rozumiem, że nasz rudy kolega potrafi być przerażający i jestem wdzięczna, że nie jestem jego wrogiem, ale pierwszy raz widzę, żeby ktoś się tak wystraszył. 

Musiałam się otrząsnąć, zaraz moja kolej zabłysnąć.

      Akira wskoczył na dach ciężarówki. Stanęłam za nią. Nie wiedzieliśmy czy ktoś jest jeszcze w środku, ale lepiej sprawdzić. 

      Tetsu rozwalił kłódkę, która zamykała drzwi ciężarówki. Chwyciłam za broń. Spojrzałam na blondasa i przytaknęłam. Drzwi się otworzyły, a ja w skupieniu wpatrywałam się w ciemne wnętrze auta.

      Cisza. Nikt nawet nie oddycha. Wypatrywałam i nasłuchiwałam najmniejszego ruchu, żebym mogła strzelić. Zrobiłam krok do przodu i wtedy dostałam czymś bardzo ciężkim w rękę. Spluwa wypadła mi z dłoni, która zaczęła krwawić.

      - Kutas - warknęłam i nie zwlekając chwyciłam za rączkę od dystrybutoru paliwa. On wyskoczył. Przecięłam gumowego węża i się schyliłam, ponieważ napastnik znowu czymś rzucił. Z przeciętej rurki wyciekała benzyna. 

      - Enma, uważaj! - usłyszałam i znowu jakiś ciężki przedmiot leciał w moją stronę. 

      Koniec tego!

      Trzymałam gumowego węża i skierowałam otwór tak, że benzyna oblała napastnika. Próbował się jeszcze bronić i chwycił za mój pistolet, który leżał na ziemi.

      Odyn zgrabnie wymierzył mu kopniaka w twarz, przez co upadł, a moja broń wypadła mu z ręki.

      - Robota skończona - chrapnął Skaza i odpalił swojego papierosa, a zapałkę rzucił w zataczającego się mężczyznę.

      Krzyk. Wielki krzyk rozległ się na cała okolicę. Zaczął biegać we wszystkie strony, a potem tarzać się po ziemi. Światło płomieni pięknie się mieniło. 

       Bolesna, ale widowiskowa śmierć.

      Odyn szybko podbiegł do ciężarówki i przekręcił kluczyk w stacyjce. Wycofał, żeby przypadkiem samochód się nie zapalił. Podniosłam mój pistolet i schowałam do kurtki. Musieliśmy spadać.

Gdy biegłam zobaczyłam jak ketchup miesza się z krwią pierwszej ofiary. 

      Aż zgłodniałam.

      Szybko założyłam kask. Usłyszeliśmy wycie policyjnych syren. Uśmiechnęłam się. Już dawno się tak dobrze nie bawiłam.

      Wszyscy zapalili swoje ukochane motocykle i ruszyliśmy.

~ . ~ . ~ 

      - To było zajebiste! - krzyknął Akira, który trzymał na kolanach swoją rudą dziewczynę. Wszyscy przybiliśmy sobie toast. Stuknęliśmy naczyniem o stół i wypiliśmy po łyku. Wszyscy zamówili piwo, ja whisky z colą.

      W Piwnicy dziś bardzo tłoczno, ale nie przeszkadza mi to. Lubie ludzi, którzy tu przychodzą.

Każdy z chłopaków trzymał na kolanach jakąś dziewczynę. Przypadkowe laski, które jutro będą płakać, gdy każdy z nich wyrzuci je z domu po skończonym seksie i powiedzą, że nie zadzwonią.

      - Ooo tak. Białe Kły będą musieli nam dużo zapłacić za tę robotę - chrząknął Ryoko. - Inaczej skończą tak samo - znów słychać było jego morderczy ton głosu.

      - Uspokój się, jak uważasz, że zesikamy się w gacie jak tamten koleś to bardzo się mylisz - roześmiał się Tetsu. Wszyscy w cudownych humorach.

      Podszedł do naszego stolika Neji. Przyniósł mi trochę lodu. Koleś z ciężarówki rzucił czymś bardzo ciężkim w moją stronę i ręka strasznie mi spuchła. Podziękowałam mu, a on usiadł obok. Objął mnie jedną ręką i trzymał ją na tali.

      - Wszystko gra? Czym on do ciebie rzucił? - spytał Odyn. Widać, że się martwi. Jakby coś mi się stało wylądowałby na dywaniku u mojego ojca.

      - Wszystko okej, ale nie mam pojęcia co to było. Kamień, cegła, możliwe, że broń, która była w środku. - przyłożyłam kostki na rękę. Poczułam przyjemne szczypanie.

      - Bronią się strzela, nie rzuca - parsknął śmiechem Akira.

      - Mógł być niezaładowany, kretynie - odezwał się Skaza.

      - Miał w chuj czasu na załadowanie, gdy wykańczaliśmy jego kolegów - brunet z bandaną na czole wziął duży łyk piwa.

      - Jak myślicie, będzie policja węszyć? W końcu trzy trupy w biały dzień - zaciągnął się Ryoko.

      - Policja zawsze będzie węszyć, ale proszę cię...Byliśmy w Sunagakure, a tam dowodzi Gaara. Nic nam nie będzie - odpowiedział uśmiechnięty Tetsu, który właśnie skręcał papierosy z własnym tytoniem. 

Nasz blondasek dorabia sobie wyrabiając tytoń., przy czym połowę sam wciąga do swoich płuc.

      - Ej, jutro trzeba zająć się samochodem tego prezesa czy kim on tam jest - przypomniał sobie Tetsu. Wszyscy przytaknęli.

      - Pomogłabym wam, ale po szkole muszę iść do jego brata, żeby robić pieprzone zadanie z fizyki - zmrużyłam oczy. Nie mięli nic przeciwko temu. I tak nie zdołają tego zrobić w jeden dzień, więc jeszcze się wykażę.

~ . ~ . ~ 

      Neji chciał, żebym do niego pojechała, ale wolałam dziś być wcześniej w domu. Moja mama jeszcze nie spała, oglądała telewizję. Usiadłam obok niej. 

      - Co słychać? Co dziś robiłaś? - spytała uśmiechnięta. Dziś nie piła. Bardzo mnie to ucieszyło. 

      - Byłam z chłopakami. Musiałam im pomóc w pewnej robocie - odwzajemniłam uśmiech. 

      - Mam nadzieje, że w warsztacie. Nie mów mi, że znowu łamałaś prawo - zmrużyła oczy. Wzruszyłam ramionami, a moje kąciki ust coraz bardziej podnosiły się ku górze. Nie potrafię jej okłamać. Jest chyba jedną osobą, której mówię o wszystkim. Mimo, że rozmawiam z nią tak rzadko. Nie dlatego, że nie ma jej wiecznie w domu, ponieważ pracuje. To mnie zazwyczaj nie ma. Zawsze się gdzieś szlajam. Nie potrafię usiedzieć długo w tym miejscu. Wolałabym chyba przenieść moje łóżko do warsztatu.

      - Wiesz co myślę o tej zabawie w niebezpieczny gang - próbowała mówić jak surowa matka, ale potem się roześmiała. Dobrze wiedziała, że i tak bym to robiła, po za tym mi ufa i jakimś cudem ufa chłopakom. Lekko zaczęła sobie rozmasowywać kark. 

      - W ramach kary, że byłaś niegrzeczną córeczką w niedziele robisz mi masaż - uśmiechnęła się. Nie ma mnie w domu od poniedziałku do soboty. Niedziele zawsze zostaje. To jedyny dzień tygodnia kiedy spędzam z nią cały dzień. Albo pieczemy ciasta, albo fundujemy sobie jakieś maseczki, peelingi, masaże itp. Plotkujemy o chłopakach, o mojej szkole, o jej pracy. Chodzimy na zakupy, albo do fryzjera. Są to w stu procentach babskie dni, które w żadnym wypadku mi nie przeszkadzają i nikt nie będzie wstanie mi ich odebrać. 

      - Jesteś okrutna - uśmiechnęłam się i pocałowałam ją w policzek.

Spojrzałam na zegar wiszący na ścianie. Dochodziła dopiero dwudziesta druga. Nie zasypiam o tej godzinie. Stanowczo za wcześnie. Jutro po szkole jadę do Uchihów. Pewnie będą mieli mega wielki, nowoczesny dom z własną gosposią i sprzątaczką. Może nie powinnam iść z pustymi rękami?

      - Mamy płatki owsiane? - spytałam mamy.

      - Raczej tak, a co? - uśmiechnęłam się.

      - Upiekę ciastka - pomaszerowałam do kuchni.

~ . ~ . ~ 

      Moje ciastka wyszły przepyszne. Cały dom nimi pachniał. Lubię piec, ale gotować nienawidzę. Nie jestem jakimś wielkim cukiernikiem. Po prostu czasami dobrze jest zjeść coś posiadającego o wiele za dużo kalorii niż powinno.

      Leżałam patrząc w sufit jakieś dziesięć minut. Nie chciało mi się jeszcze spać. Włączyłam radio i słuchając Black Label Society rozmyślałam.

      Za dwa tygodnie kolejny wyścig. Spotkam się z tatą. Ciekawe co tam u niego słychać. Jak tam mój brat, którego widziałam jakieś pół roku temu. Ale najbardziej mnie zastanawia...

      Kto będzie kolejną ofiarą? 

      Szkoda, że Akatuski nie startują. Wykańczalibyśmy jednego po drugim.

      Nie znoszę ich, ale w jakiś sposób szanuję i trochę podziwiam. Przez tyle lat są anonimowi. Dopiero teraz jednego udało się zdemaskować, a i tak nie puścił pary z ust. Jestem bardzo ciekawa kim są. Co robią? Jakie są ich plany? Mają jakąś rodzinę? Czemu uwzięli się akurat na nasz gang?

~ . ~ . ~

      Skończyłam lekcje. Nudna, jedna wielka nuuuda! Nic się ciekawego nie wydarzyło. Na każdym przedmiocie nauczyciele doprowadzali mnie do snu. Upomnieli mnie dwa rady i na tym się skończyło. 

      Sasuke czekał przy samochodzie swojego brata. Jak widzę pożyczył mu go na czas naprawy Audi. Ja bym mu nie ufała. 

      Co jak znowu wpadnie w ścianę? 

      Na samą myśl chce mi się śmiać. 

      - Jedź za mną, skończymy to szybko i będzie z głowy - wymamrotał. Zapięłam kask i zasalutowałam. 

      - Tak jest, panie Siusiaku! - uśmiechnęłam się na widok jego obrażonej miny. 

Ruszyliśmy. 

~ . ~ . ~

      No dobra, przyznam, że tego się nie spodziewałam. Co prawda widać, że kosztowało trochę to mieszkanie, ale obstawiałam jakiś pałac, albo wille. No cóż, myliłam się, ale przynajmniej nie będę się czuła dziwnie.

      Weszliśmy do środka. 

      Okej, cofam wszystko. 

      Na zewnątrz wygląda jak zwykły dom, ale wnętrze jest...łał. Tylko to słowo nasuwa mi się na język. Jest niesamowicie czysto i schludnie. Wszystko idealnie dopasowane, żaden przedmiot nie stoi tu przypadkiem. Wszystko się zgrywa ze sobą. Pieniądze na prawdę robią swoje. 

      - Chatę to ty masz - mruknęłam. Nie odpowiedział tylko zaprowadził mnie do salonu. Pozwoliłam sobie usiąść. On zrobił to samo. Gapiliśmy się na siebie w ciszy. - Co jest Siusiaku? Nie zaproponujesz mi nic do picia, albo jedzenia? - zapytałam.

      - Jakbyś była mile mi widziana to tak, w tym przypadku wal się - uśmiechnął się złośliwie. No tak, przypominam sobie za co go tak nie lubię. 

       - Kulturalny to ty nie jesteś, ale za to ja upiekłam dla ciebie ciastka – powiedziałam. Musiało go to zaskoczyć. Widać było, że czuł się trochę głupio jak zobaczył pudełko z moimi wypiekami. 

      Jestem wredną suką dla niego, ale nauczono mnie manier. 

      Usłyszeliśmy otwierające się drzwi. Spojrzałam w tamtym kierunku. 

      O mamuniu... Itachi Uchiha... Ubrany w... Uszczypnijcie mnie!

Rozdziały miały być co dwa tygodnie, ale tego postanowiłam dziś opublikować, ponieważ:

po pierwsze - jutro sylwester (kompletnie nie będę miała czasu),

po drugie - w nowy rok "odpoczywam" po sylwestrze (tak ładnie to ujmę xD),

po trzecie - w piątek prawdopodobnie wyjeżdżam i wrócę w niedzielę,

po czwarte - moja szkoła jest pojebana i kazała mi przyjść z milionem projektów i prac domowych w poniedziałek.

Po za tym rozdział jest krótki.

Mam nadzieję, że wam się podobał. 

Jakieś skargi, wyzwiska, hejty to proszę pisać ;)

I życzę szczęśliwego Nowego Roku wszystkim :3